biografie

 

Info  
Biografie  
Realisatie    
Keuzes    
Over ons    
Colofon    

Bas Mariën 1947 [Winterswijk] – 2019 [Zutphen]

Bas Mariën volgt aanvankelijk een opleiding tot tuinarchitect. Maar het denken in vorm, ruimte en kleur dient uiteindelijk een ander doel: hij gaat op reis en de eenvoudige camera die hij meeneemt wordt zijn belangrijkste bezit.
Terug in Nederland vestigt hij zich in Kampen waar hij in opdracht de binnenstad in beeld brengt voor het archief. Maar al snel ontpopt hij zich als theaterfotograaf en lichtontwerper.
In eerste instantie voor poppenspelers Otto van der Mieden en Jozef van den Berg, maar er komen ook andere theatermakers in beeld. Het leidt vaak tot een langdurige samenwerking, zoals met Liesbeth Coltof (Lijn Negen, Eldorado, Huis aan de Amstel), Rinus Knobel (Teneeter), Stefan Jung (Carte Blanche) en Sjef van der Linden (Mini-Art).
Als hij in 1977 wordt toegelaten als lid van de GKf (de beroepsvereniging van fotografen) is dat voor hem een mijlpaal.
Bij Carte Blanche, waar hij o.m. de voorstellingen vastlegt van verstandelijk gehandicapte spelers, overlappen theaterfotografie en documentaire fotografie elkaar. Dat bevalt hem. Met zijn foto’s van Teneeter en Carte Blanche wint hij in 2002 en 2005 internationale prijzen.

In 1989 vestigt Bas zijn naam als documentair fotograaf met het boek De Graafschap – Tuin van Nederland (1989) en de serie die hij maakt tijdens een reis in Nicaragua. Ze vinden hun weg naar de pers en worden een aantal keren geëxposeerd.

In de jaren negentig wordt Bas vaak benaderd voor reclamefotografie en hij opent zijn Beeldhonger studio. Zijn voorkeur voor licht en theater levert veelal theatrale ensceneringen op voor covers van tijdschriften, affiches en folders.

Door zijn contacten in het theater kan Bas ook bogen op de succesvolle organisatie van een aantal culturele evenementen. In de jaren ’70 zijn dat in Kampen drie midzomerfeesten, in Zutphen is hij medeoprichter van het Kultureel Initiatief Zutphen, dat in de zomer een festival organiseert op verschillende locaties. Het doel is te komen tot een klein permanent theater. Uiteindelijk wordt de beoogde ruimte het Filmhuis Luxor.

Tijdens de laatste jaren van zijn beroepspraktijk werkt Bas nog voor een aantal theatergroepen, maar de nadruk ligt op de foto’s die hij maakt tijdens zijn reizen, zoals hij dat eerder deed tijdens tournees. Dat levert de foto op waaraan hij gehecht is en die zijn werk kenmerkt: een blikvanger in dubbele betekenis, oog hebben om op het juiste moment op de juiste plaats te zijn. Het verhaal vertelt zichzelf. De foto vormt de achtergrond van de homepagina en is te zien op de pagina vrij werk.